Een bril voor elke dag
Wie mij kent, weet dat ik helemaal into leuke brillen ben, of het nu voor zakelijk, sport of prive gebruik is. Ik wil het nu niet hebben over de futuristische VR- en AR-brillen, maar over de meer traditionele bril en over de revolutie die het ding aan het ondergaan is om mensen met een verminderd zicht te helpen. Doordat sensoren, camera’s en chips vandaag heel klein kunnen gemaakt worden, passen ze in het montuur van een bril. Waarom kan dit nuttig zijn?
Brillen voor slechtzienden
Bijvoorbeeld om een leesbril en bril voor veraf te combineren tot een gebruiksvriendelijker alternatief dan de huidige bifocale brillen. Het gaat dan om een elektronische bifocale bril (of autofocale bril). Door een bepaalde handeling (bv. de rechter arm van het montuur op een bepaalde plaats aanraken), wordt je bril voor veraf een leesbril, en omgekeerd. De Belgische startup Morrow (voorheen eyeco eyeco) maakt hiervoor gebruik van een folie die een vloeibaar kristal bevat en die geïntegreerd wordt in een brilglas. Door het elektrische veld over het kristal te veranderen wordt de brekingsindex ervan gemanipuleerd en verandert de sterkte van de bril. De bijhorende elektronicamodule is bovendien zo klein dat die onzichtbaar geïntegreerd kan worden in normale brilmonturen. Hun eerste product is een autofocale zonnebril.
Voor slechtzienden bestaan er slimme brillen met ingebouwde camera’s, microfoons en beeldschermen. Zo projecteert de eSight bril beelden van de omgeving dichter bij het oog. De oplossing van Aira is een bril die beelden in realtime doorstuurt naar een ‘helpdesk’ waar getraind personeel ter beschikking is om de slechtziende of blinde persoon op weg te helpen met een bepaald probleem in zijn of haar omgeving. Aan de universiteit van Oxford werken ze dan weer aan brillen met ingebouwde camera en beeldscherm om aan de slechtziende informatie te geven over de afstand tot een bepaald object in de omgeving en om de obstakels meer in the picture te zetten door hun helderheid te verhogen.
De slimme bril voor slechtzienden zoals ontwikkeld aan de Universiteit van Oxford (bron: https://www.ndcn.ox.ac.uk/research/oxford-smart-specs-research-group).
Brillen voor Parkinson- en Alzheimerpatiënten
Maar het wordt pas echt revolutionair als de bril ook een diagnosetool wordt. Zo ontwikkelen mijn collega’s bij imec/Holst Centre een bril die oogbewegingen kan detecteren. Niet met een camera maar met kleine ingebouwde elektroden ter hoogte van de neus en de ogen. Deze elektroden meten het verschil in elektrische spanning tussen de voor- en achterkant van de ogen. En hieruit kan de beweging van de ogen afgeleid worden. Zelfs de zeer snelle oogbewegingen (saccades) kunnen ermee gemeten worden, en ook hun amplitude, duur, pieksnelheid en latentie. Uit initiële studies blijkt dat deze parameters al kunnen veranderen in een vroeg ziektestadium. Zullen we in de toekomst een bril kunnen gebruiken om Parkinson vroeg op te sporen?
Of Alzheimer? Onderzoekers van de universiteit van Madrid ontdekten immers – op basis van camerabeelden en dedicated software – dat de dikte van de verschillende lagen van de retina verandert in geval van Alzheimer. De studie toont ook aan dat de retina kenmerken heeft die overeenkomen met de hersenen. Maar aangezien de retina via non-invasieve technieken kan bestudeerd worden, is het natuurlijk een veel gemakkelijker onderzoeksobject dan iemands hersenen. De ogen als spiegel van de ziel én van de hersenen.
Meer weten?
- Chris Van Hoof heeft nog 2 columns geschreven over brillen. Deze kan je vinden in Artsenkrant:
